ضمن تبریک قبولی فرزند دلبندتان در دانشگاه بناب  و آرزوی روز های قشنگ برای دانشجوی عزیزمان، بی شک تلاشهای شبانه روزی والدین در به ثمر نشستن این موفقیت برهیچ کس پوشیده نیست و بدون حمایتهای والین عزیزهمچنان  ادامه موفقیتها برای فرزندان میسر نخواهد بود ولازمه ادامه موفقیت ها ، ادامه روش های قبلی تربیت ،آموزش فرزندان وعدم قطع ارتباط عاطفی ، مالی ونظارت برعملکرد آموزشی و رفتاری دانشجویان درفضای دانشگاه می باشد واین به معنی عدم نظارت مسئولین دانشگاه بردانشجویان عزیزنمی باشد بدون تردید تلاش شبانه روزی هیات رئیسه ، اساتید وکارکنان دانشگاه درجهت هرچه بهتر فراهم کردن محیطی بانشاط وغنی برای یادگیری وتحصیل وتهذیب خواهد بود ولی به هیچ عنوان جای تاثیر گذاری والدین برفرزندان را پرنخواهد کرد وبه همین خاطرازوالدین گرامی تقاضامند است فرزندان خود را به صرف قبولی در دانشگاه رها نکنند ودرصورت امکان هر دو ماه یکباربه دانشگاه سرکشی و از نحوه زندگی  و دوست یابی و...مطلع گردند ودرپایان هر ترم با مراجعه به سایت دانشگاه از وضعیت تحصیلی فرزندان خود مطلع گردند .
 
در ادامه از پرسشهای متداول والدین وجواب کارشناسان دراین خصوص ا ارائه می گردد:
برخی دغدغه ها و پرسش های متداول والدین به شرح زیر است:
 
پرسش:  وقتی از فرزندم درمورد دوستانش که چه کسانی هستند سؤال می کنم ناراحت می شود و با اکراه پاسخ   می دهد. من واقعا نمي دانم، زماني كه فرزندم در دانشگاه است چه مي كند و با چه كساني در ارتباط است؟ چه کنم؟ 
پاسخ: برخلاف دبيرستان، در دانشگاه شما نمي دانيد و نمي توانيد به درستي متوجه شوید كه فرزند شما به چه كاري مشغول است. البته این بدین معنا نیست که شما خودتان را کامل عقب بکشید. در این دوره نظارت وجود دارد اما روش آن با دوران دبیرستان متفاوت است. در این دوره بهتر است شما ضمن نظارت کلی بر رفتارهایی مانند درس خواندن، روحیه، ارتباطات و آشنایی های فرزندتان، روابط نزدیکی نیز با وی داشته باشید. هر چه رابطه شما با فرزندتان نزدیکتر باشد وی کمتر در معرض خطر قرار خواهد داشت. تلاش کنید مهارت ها و توانايي هاي زندگي را در فرزندتان پرورش دهيد و به وی اعتماد كنيد.
  
 پرسش: دنیای مجازی فاصله بسیار زیادی بین من و فرزندم ایجاد کرده و در پاسخ اعتراض،  ما متهم به اینکه در این خصوص چیزی نمی دانیم  می شویم، چه کنیم؟
پاسخ: دنیای مجازی واقعیتی است که وجود دارد و ما باید یاد بگیریم چطور با این واقعیت مواجه شویم تا کمتر دچار آسیب شویم. قطعا آموختن مهارتها در این زمینه، تا متهم نشویم که چیزی نمی دانیم و حفظ ارتباط مناسب با فرزندمان می تواند فضای گفتمانی ایجاد کند که وی فاصله زیادی را از والدین نبیند. دغدغه خود را با فرزند دانشجویتان در میان بگذارید و با وی صحبت کنید. مهارت خود را در زمینه آموزش فناوری افزایش دهید. همواره ارتباط موثر و نزدیکی با فرزند خود داشته باشید و اوقات فراغت مشترک را برنامه ریزی کنید.
 
پرسش: ما نگرانيم كه فرزندمان آنقدر به دنبال كارهاي جانبي دانشگاه برود كه فرصت درس خواندن و تحصيل را از دست بدهد. به همين دليل، واقعا چندان تمايلي نداريم كه فعاليت هاي ديگري داشته باشد.
پاسخ: درس يكي از كارهاي مهم دانشجويان در دانشگاه است و در کنار آن یکی دیگر از کارهای بسیار مهم آموزش مهارت هاي زندگي و انجام فعاليت هاي غيرتحصيلي است.نكتۀ بسيار مهم ديگري كه خوب است به آن توجه كنيد اين است كه انجام فعاليت هاي جانبي، در خيلي از مواقع به فعاليت هاي تحصيلي كمك مي كند. دانشگاه را يك دبيرستان يا مدرسۀ بزرگ تصور نكنيد.
 
پرسش: مدتي قبل، دخترم به من اطلاع داد كه با پسري در دانشگاه دوست شده است. او از من خواست كه اين موضوع را بدانم و از رفت و آمد او با اين پسر آگاه باشم ولي مسئله را با پدرش در ميان نگذارم. دخترم تأكيد كرد كه اين پسر بسيار سالم و درس خوان است و به قصد ازدواج اين آشنايي را شروع كرده است. من هم با وجود اين شرايط موافقت كردم. با اين حال، من به شدت مضطربم. به خصوص زمان هايي كه او با اين پسر بيرون مي رود و دير مي آيد من از شدت دلهره و نگراني سردرد مي گيرم. از يك طرف بايد جواب شوهرم را بدهم كه از دير آمدن او عصباني مي شود و از طرف ديگر، ازدخترم به شدت عصباني مي شوم كه مرا در چنين شرايط سختي قرار داده است. آيا من اشتباه كرده ام؟
پاسخ: وضعيتي كه شما در آن قرار گرفته ايد، وضعيتي بسيار نامناسب و سخت است. دخترتان با اين اقدام، بين شما و شوهرتان در اين زمينه اختلاف ايجاد كرده است و در نتيجه از قدرت والدين در ادارۀ خانواده و فرزندان بشدت كاسته است و از طرف ديگر، شرايط را به نفع خود آسوده تر ساخته است و با خيال راحت به دنبال برنامۀ خود است. چون مي داند اگرمشكلي پيش آيد، شما آن را حل و فصل خواهيد كرد. تا زماني كه شما اين نقش را برعهده گرفته ايد، او ديرتر و ديرترهم خواهد آمد و بيشتر نيز بيرون خواهد رفت چون مي داند كه شما موقعيت را اداره خواهيد كرد. از طرف ديگر، شما دررابطه با همسرتان در شرايط اخلاقي بسيار بدي قرار گرفته ايد. اگر شوهرتان متوجه شود شما مطلبي را مي دانسته ايد واز او پنهان كرده ايد، حتما از شما عصباني و دلگير خواهد شد و حق نيز با اوست. در رابطه با موضوع فرزندان، اين والدين هستند كه بايد با يكديگر همسو و متحد باشند، نه يكي از والدين با فرزند يا فرزندان. بهمين دليل، بهترين كاري كه شما مي توانيد بكنيد اين است كه به دخترتان بگوييد که من تا به حال اين موضوع را اداره كردم ولي اشتباه كردم. چيزي را كه پدرت قبول نداشته باشد، من هم قبول ندارم. از اين به بعد، خودت بايد جواب پدرت را بدهي. اگر از من بپرسد تو كجا هستي، مي گويم با من هماهنگ نكرده است.
 
پرسش: پسرم، به دختري علاقمند شده و مايل است با او ازدواج كند. او به ما مي گويد در كارم دخالت نكنيد. من عقلم به اندازۀ كافي مي رسد. ولي، چون من دانشجو هستم شما بايد مسكن و مخارج ما را تأمين كنيد. اگر مستقل است چرا از ما اينهمه انتظار دارد و اگر وابسته است چرا ما نباید در کارش دخالت کنیم؟
پاسخ: اين وضعيت دوگانه و متناقض، در عده اي از دانشجويان و جوانان وجود دارد. قسمتي از اين تناقض، قابل فهم است: آنان در بسياري از موضوعات، افكار و ايده هاي مستقل و نو دارند و از طرف ديگر، به خصوص از نظر مالي وابسته به والدين هستند. ولي، آن چه در مورد ازدواج مهم است اين است كه افراد از نظر روانی، مالي و بسياري موارد ديگر، واقعا از خانواده اصلي خود مستقل شده باشند و برای ازدواج آمادگی داشته باشند. بهتر است ازدواج بعد از استقلال زوجين باشد. در اين ميان، استقلال مالي، یکی از ابعاد استقلال است. اگر زوجین به حد بلوغ و پختگي ازدواج رسيده باشند، به جاي اين كه براي گذراندن زندگي خود به خانواده ها فشار آورند، مي توانند با مديريت بهتر زندگي سالمی را شروع كنند.
 
پرسش: من و دخترم، در مورد زمان رفت وآمد او اختلاف نظر داريم. هر بار كه با هم گفت وگو مي كنيم، نه تنها مشكل، حل نمي شود بلكه بدتر هم مي شود؟
پاسخ: اختلاف بین والدین و فرزندان طبیعی است و خودش مشکلی ایجاد نمی کند. بلکه آنچه مهم است روش حل اختلاف است. برای حل اختلاف بایستی نکات زیادی رعایت شود که یکی از آنها درست صحبت کردن و درست گوش دادن است. نكتۀ بسيار مهمي كه بايد توجه كنيد آن است كه در دورۀ نوجواني و جواني، تعريف خانواده و فرزند از رفتارهاي شخصي متفاوت است. به عنوان مثال، از نظر دانشجو، اين كه كي برود و كي بيايد، يك رفتار شخصي است. در حالي كه از نظر والدين، اين موضوع كاملاً جنبۀ خانوادگي دارد. بهمين علت، گاهي اوقات ممكن است به راحتي در اين موارد نتوانيد حل اختلاف كنيد. اگر نتوانستيد با هم اختلاف راحل كنيد از مراكز مشاوره كمك بگيريد.